5 mei Atyaka-Alanya

Smorgens bij het vertrek ontdekte Ferdie dat zijn Navigatie scherm kapot was.
Het glas was gebarsten . Onderweg hebben we een snelheidscontrole gehad en er moest een man voor bloeden de anderen gingen vrijuit dus dat werd uit de gezamelijke pot betaald. Het was een prachtige rit door de bergen in soms stevig tempo. Tegen de avond
werd een camping gevonden vlak aan zee . Het plan om voor de eerste keer onze tent op te zetten werd veranderd toen bleek dat de open strand hutjes al zachte kussens hadden dus bleef de tent op de motor.Voor een pilsje moesten we nog wel even naar een shop want de camping was er een van de Turkse EO beweging. Prima geslapen.

6 mei Alanya naar Iskenderun

Gisteren hebben we een tocht van 475km Afgewerkt (genoten) Vandaag zou de teller pas bij 540 km stoppen. Voor het eerst zat er wat regen in de lucht maar het kwam niet verder dan een nat wegdek, zelf bleven we droog. Onze achtersten beginnen te wennenaan het zadel zo langzamerhand. Toen de tocht voor het eerst werd voorgesteld zei iemand: 'Een zittend gat bedeg zich wat' deze is nu veranderd in 'Een zittend gat wordt langzaam plat' We vonden een Luxe hotel inIskederun met zwembad .

7 mei Iskederun-Aleppo 165km

Na een luxe ontbijt door de bergen onderweg naar de Syrische grens.
Het laatste gedeelte voor de grens was relatief vlak en redelijk welvarend doordat er op enorme velden met zware trekkers van alles verbouwd werd.
Dan de grens ;eerst Turkye uit , geen probleem. Aan het Syrische deel aangekomen komt er al een mannetje naar ons toe die wel wil helpen met de 'documents'. Hij kan zelfs Duits .Hijheeft 50Euro p/pnodigvoor de eerste afhandelingen.
We gaan van loket naar loket ,somigevia de achteringang , Hij weet wel de weg, spreekt de taal.
Maar weinig mensen spreken Engels.In een wirwar van loketten en stempeltjes raken we al snel de draad kwijt.
Er moet nog een keer 65 Euro p/p gelapt worden. Dan zijn we zomaar 3 uur verder en komen alle formulieren tot een visa een carnet een verzekering voor de motor (onze groene kaart is niet geldig in Syrie en Jordanie)en hebben we ook belastng betaald (waarvoor ?). Dan vraagt onzeritselaar nog voor bemiddeling 25 Euro p/p.We hadden in dit doolhof niet zonder hem gekunt dus het is goed zo, we kunnen Syrie in ! Welcome to Syria, Your welcome ,welcomehoe vaak zullen we dat nog horen de komende dagen.
Syrie is wel wat rommeliger als Turkye. Zo komen we na zo'n 40 km in Aleppo de grootste noordelijke stad. Op zoek naar een hotel wordt het in de hitte en een voettocht door een eenrichtingstraat al behoorlijk nat op mijn rug. Iedereen wil wel helpen, de Syriers zijn uiterst vriendelijk en geintresseerd. We vinden tenslotte iets in het centrum, 3 bedden in een kamer met dichtgemetseld ramen een kleffe wc/douche. Het water is echter van goede temperatuur en de douche dus heerlijk.
Er wordt toch nog een bovenraam gevonden en die kan ver open. Een lekker koud pilsje is niet direct voorhanden zoals vaker zou blijken in dit land.
Later gaan we de oude shouks en de beroemde citadel bekijken. Het is de zondag (vrijdag )dus veel families met kinderen dartelen om ons heen en willen allemaal op de foto! Ze vinden het prachtig en ook wij genieten. We worden geregeld aangesproken en men vraagt ons van alles en vooal wat we van hun land vinden. Een pilsje kopen we in een slijterij en drinken die op in een no alcohol lokaal met een cola op tafel en een fles muf Syries bier eronder. Later wordt dit Efes en is het toch goed zo.

8 mei Aleppo-Palmyra. 465 km

Het wordt een mooie rit door een steeds meer woestijnachtig landschap. We eten iets bij een eenzaam resto op de vlakte.
We moeten nog wel tanken (die dorstige KTM van Paul hé) en belanden bij een hokje voor levensmiddelen en....benzine.
Er staat net een arabierzijn 150cc viertakt met trechter en fles te vullen. Hijwil zijn brommer wel ruilen met de onze en Paul wil er dan wel een groot aantal kamelen bij. Uiteindelijk gaat het niet doorof heeft de man kamelen te weinig?!
Verder de woestijn in maar wel een verkeerde weg zodat onzedagrit met een 100 km wordt verlengt. Het is geen straf.
In de ruinestad Palmyra vinden we een hotel met uitzicht op de ruines en een balkon. Dit blijkt hoe langer hoe meer belangrijk want we moeten onze bezweette motor laarzen en jassen/broeken en vooral de stinkende kniebeschermers ergens kwijt. Soms ook een klein sokken/onderbroeken wasje.
Later ontdekten we dat die onderweg uitstekend drogen wanneer je ze achter op de motor knoopt!

9 mei Van Palmyra (Syrie)-Irbit (Jordanie) 465 km

Het rijden gaat lekker en we kunnen ook goed met elkaar overweg dus daar geen zorgen over.
De afstanden zijn zeker geen plaag en we genieten van het rijden en het bevrijdende gevoel dat dit geeft.
Vandaag wilden we wat afsnijden door de woestijn, tenslotte is dit avontuurlijker .
We hebben eerst mooi asfalt en om het zeker te weten vragen we nog even bij een 'bedoieden camp' zoals de nieuwe toeristen mode hier heet . De weg houdt er iets verder mee op maar we kunnen naar de volgende plaats via woestijnpaden.
We krijgen een gids mee op 150cc brommer. Het gaat echt door soms rulle 'tracks'. Al snel ontdekken we dat naast het pad over de harde woestijn bodem goed te rijden valt. Na een vijftal kilometers houdt de gids in en gaat ons in het Arabisch uitleggen hoe we verder moeten om aan te komen. We besluiten dat dit niet erg verstandig is als we tenminste niet willen omkomen van de dorst! We willen ook nog de Jordaanse grens over vanddaag.
DeJordaanse grensperikelen blijken bijna hetzelfde als de Syrische met dit verschil dat er beter Engels gesproken wordt en we dus geen ritselaar nodig hebben. Ook zijn de kosten wat lager wat echter inhoud dat onze vooraad Euro's aardig begint te slinken.In het donker vinden we tenslotte een hotel. De motoren mogen binnen staan! We vinden het een mooi aanbod.
Er zitten echter wel een paar stoepen die eerstmet aanloop genomen moeten worden. Geen probleem natuurlijk en een kolfje naar mijn hand . Dus gas d'r op en .....is de deur opening een 2cmte smal dus knal, boem ! Gelukkig geen schade maar demotoren moesten buiten blijvendie nacht.

N32 32' 00.9' E035 51' 52.8'

10 mei Irbid-Karak 360 km

Vandaag gaan we langs de dode zee verder naar beneden.
We zochten eerst een camping hier want we wilden wel eens een keer echt camperen.
Tot het eind gereden nog geen camping, misschien niet goed gekeken? dus terug en de kust opnieuw langs. Als we dan nog niets kunnen vinden dan maar voor de derde maal er langs terug met de maximale snelheid (130km ?)
Er staan wel overal controles maar die zijn meer op de overkant gericht want daar ligt de 'vijand' Israel.
De temperatuur is inmiddels dicht in de buurt van de 40 graden aangeland en er lijkt een soort gelige zandstorm van behoorlijke kracht gaande. We hadden bijna vergeten om nog in de dode zee te gaan zwemmen die met zijn 400meter onder zeeniveau natuurlijk ook wel even meegenomen moest worden! Inderdaad het was een unieke ervaring om zo hoog op het water te drijven. In onze zoektocht naar een campplaats heb ik mijn motor in een omkeerpoging op de weg neergelegd. Natuurlijk kon ik hem niet alleen optillen dus met het schaamrood op de kaken moest ik de anderen te hulp vragen. Natuurlijk moet er dan eerst een foto gemaakt worden .Dan mis ik mijn lichte offroad toch wel even, dan had niemand iets gezien.
Tenslotte toch maar een hotel in Karak genomen voor 25 Euro met zijn drieen inclusief ontbijt. Weer geen tent opgezet .

N31 10'59.0'' E035 42' 07.1''

11 mei Van Karak naar Petra 187km

De stad Petra is de grootste toeristische attractie van Jordanie en eigenlijk een must.
In een poging gisteravond een sprintje bergop van Ferdie te winnen(is ook wel gelukt)scheurde er een spiertje in mijn kuit waardoor het wandelen in het uitgestrekte gebied nog niet al te makkelijk ging, maar het was de moeite meer dan waard. We hebben vele foto's genomen maar het is alleen mogelijk deze schoonheid te bevatten als je er echt geweest bent.
We reden later in de avond het prachtige gebied verder door naar klein Petra en nog verder en vonden na strak onderhandelen er onderdak in zo'n bedoidenkamp. We konden onze tent eindelijk voor de eerste keer opzetten.
Alleen..... de beste plek was in de bedoiden tent zelf, maar het gaat om het idee he ,eindelijk gelukt !
Het was supergezellig s'avonds bij het vuur met andere gasten. We hadden inclusief dinner en ontbijt dus onze voorraad soep wil niet slinken.

N30 22'03.7' E 035 27' 43.6''

12 mei van Petra naar Aqaba

Na een goed ontbijt in het Bedoiden camp werd via Klein Petra een weg bevonden richting het westen . Dit was een gouden greep want het is door ons alledrie de mooiste route ooit gereden genoemd. Een prachtige slingerweg doorbergen van zandsteen met prachtige vormen en kleuren omzoomd met bloeiende oleanders en ander groen.Zodra er weer een doorsteek tussen twee bergflanken werd gemaakt ontvouwde zichweer een nieuw panorama door het vogende dal.Je ging onbewust zachter rijden om niets te hoeven missen.Verderop ging het landschap over in steppe met hier en daar een boom. Aan het eind kwamen nog zandduinen voordat we linksaf gingen door het brede Jordaandal naar het zuiden richting Aqaba.De tempratuur begon al aardigtegen 35graden te lopen toen we tenslotte een plek vonden bij een vacantie complex aan de Rode Zee. We waren op onze zuidelijkste punt aangekomenen konden oze tent opzetten.

De andere morgen bleek dat vlak naast ons een groep van 3 brabanders met 3 Yamaha Tenere's stonden.met flinke AlukoffersIs dat toeval of niet ? Natuurlijk hadden we elkaar een heleboel te vertellen ,het bleek dat ze ongeveer het dezelfde rondje bezig waren als wij alleen deden ze er 6 weken over.Ze konden daar gewoon een biertje bestellen terwijl wij gisteravond nog extra met een taxi naar de stad waren geweest om een paar biertjes te scoren:hadden we dat maar geweten!